Τις προάλλες καθώς σουλατσάριζα στην Ηρώδου του Αττικού μπας και «αρπάξω» κάτι ενδιαφέρον από τα τεκταινόμενα εντός του μεγάρου Μαξίμου, έπεσε επάνω μου ένας νέος με κοστούμι, γραββάτα και μία "σμιθσονάϊτ". Βάδιζε σαν υπνωτισμένος και παραλίγο να μέ ρίξει κάτω. Μού ζήτησε ευγενέστατα συγγνώμη και για να μέ αποζημιώσει μού πρόσφερε μιά μπύρα στην καφετέρια του Εθνικού Κήπου. Η μία έφερε τη δεύτερη μετά την τρίτη... Στην πέμπτη αρχίσαμε τις αλληλοεκμυστηρεύσεις... Μού είπε ότι έννοιωθε καταϋποχρεωμένος που δεν τόν έβρισα και ως ...αντιπαροχή στον φίλο του πλέον (έτσι μέ αποκάλεσε) θα μού έδινε ειδήσεις από το πρωθυπουργικό μέγαρο όπου εργαζόταν. Τούδωσα το e-mail μου. Και νά! τί ηχητικό μού ήρθε σήμερα. Έμεινα ..."ενεός" και τό μεταφέρω αυτούσιο.
- Αλό, αλό... Ζώρζ;
- Γιές, Νίκολας!(¹)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου