Γιατί λάμπει έτσι ο Λούκας
και χαμογελάει(*) πατέρα,
αφού πάν κατά διαόλου
όλα μέρα με τη μέρα;
Στο ζενίθ το έλλειμμά μας
και οι φόροι στο κατόπι!
Μα οι εισπράξεις πιάσαν πάτο
και πολύ 'ν το φαγοπότι!
Οι υπουργοί να βγάζουν μάτι
ο καθένας κάποιου άλλου
θέλοντας να δείξουν ..."κάτι"
μπρος στον τρόμο του μεγάλου...
...του μεγάλου «Ανάθεμά τους!»
που ο λαός έχει στα χείλη
και καθημερνά τους βρίζει
από το πρω'ί' ώς το δείλι.
Τί θα γίν', ωρέ πατέρα,
με τον συρφετό εκεί πέρα,
Βενιζέλους και Παγκάλους;;;
Πώς θα βρούμ' αλήθεια άλλους;;;
«Πάρ' ένα σβώλο Μήτρο,
και διώξ' εκείνα τα σκυλιά,
που σού χαλάν το φύτρο!»
Το κατάλαβα, πατέρα!
Τρέχω, πάω παραπέρα,
που τους σβώλους έχει μάτσο!
Ώρα είναι για στραπάτσο!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(*) επί μονίμου βάσεως ο άθλιος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου