Από την τρόϊκα "σκληρής γραμμής"στην τρόϊκα "ελεεινής μορφής"...

Από την εποχή της μετάβασης από την "ελέω θεού" μοναρχία, στην οποία ο επικεφαλής επιβάλλονταν είτε με τα όπλα είτε με τα ...σπερματοζωάρια του πατέρα του, στην δημοκρατία, στην οποία το ποιοί θα κάνουν κουμάντο αποφασίζονταν από ένα "σώμα" πολιτών, άρχισε να αναδεικνύεται η αξία της προπαγάνδας. Του μέσου με το οποίο θα πείθονταν αυτό το ευρύτερο (ή στενότερο...) σώμα να αποφασίσει ποιοί -και κάποιες φορές προς τα πού- θα κυβερνούσαν, θα οδηγούσαν την κοινωνία.

Και στην αρχή η προπαγάνδα ήταν προσωπική ρητορική ικανότητα. Με διασημότερους αρχαίους τον Δημοσθένη και τον Κικέρωνα. Αλλά και ο ..."χρυσός" Περικλής ή ο Θεμιστοκλής δεν πήγαιναν πίσω στη ρητορική.

Αργότερα, με την ανάπτυξη των μέσων επικοινωνίας, πήρε πιό σύνθετες μορφές όπως την δια της τυπογραφίας "εφημερίδων". Και στις μέρες μας, με την κολοσσιαία ανάπτυξη των ηλεκτρονικών μέσων ήχου-εικόνας, έφτασε στο απόγειο της δύναμής της, έγινε -όπως συνηθίζεται να λέγεται- "τέταρτη" εξουσία. Μετάτις άλλες τρείς που είναι, κατά τον Μοντεσκιέ, η Νομοθετική, η Εκτελεστική, η Δικαστική.

Μετά... Τρόπος του λέγειν "μετά"... Διότι όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουμε ότι προηγείται με διαφορά από τις άλλες τρείς, τους πυλώνες, υποτίθεται, της δημοκρατίας.

Αυτά μού ήρθαν στο μυαλό μετά την χτεσινή καταγγελία του Γ.Α.Παπανδρέου, ότι τον πολέμησαν -και τον «έρριξαν»- εκδοτικά συμφέροντα και συγκεκριμένα ο "Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη" και ο τωρινός κουμανταδόρος του Σταύρος Ψυχάρης... Παλιότερα ...άγιος άνθρωπος, διοικητής του Αγίου Όρους... Ας μην τα ξεχνάμε κι αυτά...

Και, πέρα από την δυσοσμία που αναδύεται από τις αλληλοκατηγορίες (διότι απάντησε «σκληρά» ο Ψυχάρης στον ΓΑΠ), βγήκαν -ΞΑΝΑβγήκαν, σωστότερα- στην επιφάνεια βασικά ερωτήματα.

* Όπως για το ρόλο των άμεσων και έμμεσων κρατικών ενισχύσεων προς τα ΜΜΕ και των δανείων τους από ημικρατικές Τράπεζες. Το ρόλο του χρήματος, πιο ωμά, στη "διαπλοκή" των εξουσιών του πολιτεύματος.

Κι αυτό όχι απλώς στην ...μικροκλίμακα Παπανδρέου-Ψυχάρη αλλά ευρύτερα στην Ευρώπη και τον κόσμο.

* Όπως για το αν είναι δημοκρατία ένα κοινωνικό μόρφωμα, όπου τα παντα στηρίζονται όχι στην ΟΥΣΙΑ των πραγμάτων αλλά στο πως "επικοινωνιακά" (προπαγανδιστικά δηλαδή...) εμφανίζονται τα πράγματα.

Για το πρώτο θα επαναλάβω το υπό τύπον διασκευής παλιού ανέκδοτου λεγόμενο:

«Οι τέσσερις εξουσίες ήταν τρεις, οι εξής δύο, το ΧΡΗΜΑ»...

Άρα -είτε μάς αρέσει είτε όχι η αναγωγή στην ρίζα του προβλήματος!- αν δεν αφαιρέσουμε από το χρήμα την δύναμή του, τον ΤΟΚΟ, αν δεν το επαναφέρουμε στο ρόλο του ως μέσου διευκόλυνσης του εμπορίου "απαγορεύοντας" να είναι το ίδιο εμπόρευμα ...βράστε ρύζι.

Για το δεύτερο επιτρέψτε μου να θυμίσω πρώτα την ρήση του Επίκουρου:

«Ταράσσει τους ανθρώπους ου τα πράγματα αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα».

Με άλλα λόγια: Το τί λέγεται είναι που ταράσσει, αυτό προσέχουν οι άνθρωποι, όχι το τί γίνεται πράγματι.

Αυτό το μάθημα το έχουν μάθει καλά οι πολιτικοί μας (παγκοσμίως...) και όλο το βάρος το ρίχνουν όχι στο πόσο ωφέλιμα για τους πολίτες και την κοινωνία είναι όσα κάνουν αλλά στο πώς θα τους εφανίσουν και πείσουν ότι είναι ωφέλιμα όσα κάνουν... Και ΚΡΥΒΟΝΤΑΣ πόσο βλαβερά είναι κάποια που κάνουν!

Ένα χοντρό παράδειγμα.

Η ...διαβόητη «ανακεφαλαιοποίηση» των Τραπεζών, που προβλέπεται ως συνέχεια του "κουρέματος".Είναι ένα ΧΟΝΤΡΟ ψέμμα! Για ποιά ανακεφαλαιοΠΟΙΗΣΗ των Τραπεζών μιλάνε (διεθνώς...);;;

Έπαψαν ποτέ οι Τράπεζες να είναι κεφαλαιουχικές επιχειρήσεις και τώρα θα τις ...ποιήσουμε, θα τις κάνουμε κεφαλαιουχικές;;;

ΟΧΙ. Για ανακεφαλαιοΔΟΤΗΣΗ πρόκειται! Αλλά δεν τό λένε έτσι! Διότι θα χτυπούσε άσχημα αν ομολογούσαν ότι παίρνουν λεφτά από τους πολίτες, τσακίζοντας μισθούς-συντάξεις, για να τα ΔΩΣΟΥΝ στις Τράπεζες.

Και τώρα για τον τίτλο αυτής της "ανάρτησης":

Θυμηθείτε τί μάς έλεγε η ηγεσία του λεόντειου συνεταιρισμού που αυτοαποκαλείται "Ευρωπαϊκή ΕΝΩΣΗ", ενώ πόρρω απέχει από κάτι τέτοιο.

Τί μάς έλεγαν τον Ιούλιο π.χ., μετά πώς τα άλλαξαν τον Οκτώβριο και τα ξανάλλαξαν τον Δεκέμβριο...

Αφήστε κατά μέρος τις ανόητες κορώνες των δικών μας πολιτικάντηδων παπανδρεοβενιζέλων και του «όλου ΠΑΣΟΚ»... Πάρτε μόνον τις δηλώσεις Μέρκελ-Σαρκοζύ και των παρατρεχάμενών τους στις "θέσεις -κλειδιά", στην προεδρία της Ευρωζώνης, στην Κομισσιόν, στην ΕΚΤ. Ρομπάϊ, Μπαρόζο, Γιουνκέρ κ.ά....

Όλα όσα αποφάσισαν διαδοχικά ήταν πάντα για τη ...σωτηρία μας και ...οριστικά!

Τόσο ...οριστικά που τα άλλαξαν δυό φορές μέσα σε πέντε μήνες...

Όταν ο Θερβάντες έγραψε το διάσημο -και τόσο διαχρονικό- μυθιστόρημά του για τον "Δον Κιχώτη", τον «ιππότη της ελεεινής μορφής», όπως τον αποκαλούσε, δεν θα μπορούσε να φανταστεί καλλίτερη ...εφαρμογή από την παραπάνω.

Την διαβόητη τρόϊκα να αναφωνεί κάθε τόσο: Νίκη, Σάντσο!!!

Στην δήθεν μάχη της κατά των ανεμόμυλων του χρήματος...